پویش شهر کتاب
داشتن کتابخانه تخصصی چیزی فراتر از یک موقعیت خوب است؛ اما در این بین، یک عیب بزرگ به چشم می‌خورد. بی‌توجهی به نیازهای دیگر یک کاربر، بزرگترین چالش به نظر می‌رسد. انسان‌ها در کنار علم و تخصص، گاهی به ادبیات، روانشناسی، داستان و تخیل‌هایی نیاز دارند تا آنها را به اندازه یک دقیقه یا بیشتر از فضای خشک و خسته‌کننده کاری دور کند.
وجود ایام، اعیاد و مناسبت‌های مختلف، فرصتی است که در صورت استفاده درست از آن، می‌توان مخاطبان کتابخانه‌های تخصصی را با وجه دیگر کتاب و کتابخانه آشنا کرد.
به یاد دارم در جشن روز کتابدار سال ۴۰۲ بود که استاد بزرگوار ـ دکتر رحیمی ـ سخنشان را اینگونه آغاز کردند: «شکر که بزرگترین معجزه پیامبرم، کتاب است.»
ماه رمضان و کتاب، انگار که در هم تنیده شده‌اند. کدام مناسب را در طول سال پیدا می‌کنیم که اینچنین وابسته به کتاب و کتاب‌خوانی باشد؟
نتیجه آن که، بهتر است با برگزاری دورهمی‌ها، پویش‌ها و ارائه ایده‌های مختلف، کتابداران از این پیوند خجسته نهایت استفاده را ببرند و فضایی را ترتیب دهند تا این بار مخاطبان نه برای خواندن کتب مرجع، بلکه برای پرداختن به وجه معنوی و دینی خود و خواندن کتاب خدا، به کتابخانه بیایند.
پیشنهاد: ماه رمضان نمونه‌ای از برگزاری چنین پویش‌هایی است. در زمان‌ها و مناسبت‌های مختلف، این چنین برنامه‌ها می‌تواند متفاوت‌تر و حتی جذاب‌تر هم باشد.
بهتر است همکاران بعد از اتمام مدت پویش، تحلیل به عمل آورند و میزان موفقیت‌ها، ضعف‌ها و چالش‌های پویش‌های مختلف را بررسی کنند. مهمترین شاخص در این کار، میزان توجه مخاطبان است. هر چه نگاه‌ها زیاد شود، می‌توان نتیجه گرفت پویش موفق‌تر بوده.
